handschoenen weer!
22 mei 2015 - Echternach, Luxemburg
20 mei Ouren _ Echternach 72 km
Zonnig maar KOUD!
Gisteravond zijn we heel brutaal IN de grote huur tent gaan zitten en zelfs daar hadden we het koud.
S' nachts hebben we de waterflessen als kruiken in bed gelegd, hadden we toch nog een beetje warme voeten.
Ik, Karin, heb mijn voeten in de hoge venen overbelast, heb aan de linker voet een blauwe plek zitten bij de achillespees, doet best pijn! We hebben toen het mes gepakt en de bovenste rand van de hiel, van de schoen eraf gesneden, hoop dat, dat verlichting geeft.
S'ochtends afscheid genomen van ons idyllische kampeer plekje .
We begonnen meteen met een hele steile klim, ik heb maar een stukje gelopen want kracht zetten gaat even niet.
Wel kwam ik er toen achter dat ik te veel met mijn tenen kracht zet, nu heb ik mijn zadel een stuk naar beneden gezet en zet nu kracht met het midden van mijn voeten, dat gaat een stuk beter!
Na die klim zouden we het grootste gedeelte vlak rijden.
Om een uur of elf hadden we toch wel zin in een kop koffie, liefst met taart natuurlijk maar het gasthof waar we stopten was helaas gesloten en aangezien het begon te regenen hadden we ons een plekje verschaft onder een afdakje van het gasthof. Eric had net de brander aan, toen we de baas hoorden. We vroegen netjes of het een probleem was dat we daar zaten om dat het gasthof geslossen ist, zegt die ouwe baas "geslossen, sie meinen die tür ist zu, wir sind nimmer geslossen! We moesten dus een andere deur in en de vrouw had nog wel rabarber taart! Nou dat was niet tegen dovemans oren gezegd, we hebben gauw de boel weer in gepakt en de andere deur genomen. Kwamen we in de keuken en de woonkamer terecht. We hebben een heerlijk kopje koffie gedronken met rabarbertaart en lekker met de oude baas gekletst, heel bijzonder! Inmiddels scheen de zon weer en net toen we weg gingen kwamen er twee bekenden binnen, twee limburgers die ook de zelfde route fietsen en nog twee mannan die naar Basel gaan. Wij hebben de handschoenen weer aan gedaan en op de fiets gestapt. Via Vianden waar we een lekker broodje hebben gegeten, kwamen we om 16.30 uur in Echternach aan.
We hadden besloten dat we nu een nacht warm wilden slapen dus een hotelletje opgezocht. Kregen we toch een heel appartement! We moesten wel zes trappen op (niet leuk met zere voeten) We hebben bij onze gast vrouw heerlijk forel gegeten en daarna heerlijk warm geslapen!
Nog even dit: het is wel koud maar we mogen niet klagen over het weer want we hebben het overdag bijna de hele tijd droog met een zonnetje, prima toch?
Bedankt voor jullie berichtjes, elke keer als we wifi hebben kijken we meteen naar de reacties, daar genieten we van!
Sjoukje en Charel hebben jullie dit stuk ook gefietst? En Albert bedankt voor de toeristische informatie!
Anthonio: tot nu toe is het een geweldige route ook het stuk langs de moezel is bijzonder geschikt voor jullie op de step..
Zonnig maar KOUD!
Gisteravond zijn we heel brutaal IN de grote huur tent gaan zitten en zelfs daar hadden we het koud.
S' nachts hebben we de waterflessen als kruiken in bed gelegd, hadden we toch nog een beetje warme voeten.
Ik, Karin, heb mijn voeten in de hoge venen overbelast, heb aan de linker voet een blauwe plek zitten bij de achillespees, doet best pijn! We hebben toen het mes gepakt en de bovenste rand van de hiel, van de schoen eraf gesneden, hoop dat, dat verlichting geeft.
S'ochtends afscheid genomen van ons idyllische kampeer plekje .
We begonnen meteen met een hele steile klim, ik heb maar een stukje gelopen want kracht zetten gaat even niet.
Wel kwam ik er toen achter dat ik te veel met mijn tenen kracht zet, nu heb ik mijn zadel een stuk naar beneden gezet en zet nu kracht met het midden van mijn voeten, dat gaat een stuk beter!
Na die klim zouden we het grootste gedeelte vlak rijden.
Om een uur of elf hadden we toch wel zin in een kop koffie, liefst met taart natuurlijk maar het gasthof waar we stopten was helaas gesloten en aangezien het begon te regenen hadden we ons een plekje verschaft onder een afdakje van het gasthof. Eric had net de brander aan, toen we de baas hoorden. We vroegen netjes of het een probleem was dat we daar zaten om dat het gasthof geslossen ist, zegt die ouwe baas "geslossen, sie meinen die tür ist zu, wir sind nimmer geslossen! We moesten dus een andere deur in en de vrouw had nog wel rabarber taart! Nou dat was niet tegen dovemans oren gezegd, we hebben gauw de boel weer in gepakt en de andere deur genomen. Kwamen we in de keuken en de woonkamer terecht. We hebben een heerlijk kopje koffie gedronken met rabarbertaart en lekker met de oude baas gekletst, heel bijzonder! Inmiddels scheen de zon weer en net toen we weg gingen kwamen er twee bekenden binnen, twee limburgers die ook de zelfde route fietsen en nog twee mannan die naar Basel gaan. Wij hebben de handschoenen weer aan gedaan en op de fiets gestapt. Via Vianden waar we een lekker broodje hebben gegeten, kwamen we om 16.30 uur in Echternach aan.
We hadden besloten dat we nu een nacht warm wilden slapen dus een hotelletje opgezocht. Kregen we toch een heel appartement! We moesten wel zes trappen op (niet leuk met zere voeten) We hebben bij onze gast vrouw heerlijk forel gegeten en daarna heerlijk warm geslapen!
Nog even dit: het is wel koud maar we mogen niet klagen over het weer want we hebben het overdag bijna de hele tijd droog met een zonnetje, prima toch?
Bedankt voor jullie berichtjes, elke keer als we wifi hebben kijken we meteen naar de reacties, daar genieten we van!
Sjoukje en Charel hebben jullie dit stuk ook gefietst? En Albert bedankt voor de toeristische informatie!
Anthonio: tot nu toe is het een geweldige route ook het stuk langs de moezel is bijzonder geschikt voor jullie op de step..
In Echternach is de abdij van Echternach te vinden met daarin het graf van de heilige Willibrord. De Engelse monnik Willibrord kwam naar Echternach vanuit Nederland en België en bouwde in het stadje onder bescherming van Plectrudis, de eerste vrouw van Pepijn van Herstal, en haar moeder Irmina van Oeren de grote abdij van Echternach. In het klooster zijn nu een school en kantoren te vinden.
Sinds de Middeleeuwen vindt op dinsdag na Pinksteren jaarlijks de Processie van Echternach plaats ter ere van Willibrord. De deelnemers van deze processie van Echternach, ook wel de springprocessie genoemd, zijn aan elkaar vastgemaakt met witte zakdoeken en springen in de maat van de processiemars naar voren, afwisselend op hun linker- en rechtervoet. Dit is in 1947 zo ingesteld omdat het toenmalige ritme (drie stappen naar voren en twee terug) voor chaos zorgde. De heilige Willibrord gold als een genezer van de Saint-Guy-kwaal: epilepsie.
Echternach was tot midden jaren zestig van de vorige eeuw een draaischijf in het Luxemburgse spoorwegvervoer. Op de plek van het huidige busstation was tot aan 1964 een groot rangeerterrein en een stationsgebouw gelegen.
Op 8 december 1873 werd de normaalspoorlijn Diekirch - Echternach in gebruik genomen. De lijn werd verder doorgetrokken naar Wasserbillig in het zuiden en werd vijf maanden later op 20 mei 1874 geopend. De lijn tussen Echternach en Wasserbillig werd op 4 maart 1963 buiten dienst gesteld en korte tijd later opgebroken. Het tracé tussen Diekirch en Echternach bleef een jaar langer in gebruik, maar op 27 mei 1964 viel ook voor deze lijn het doek.
"Klop, klop, ja, ja........"
:)