De beste slager van Engeland
3 juli 2016 - Coniston, Verenigd Koninkrijk
Vanmorgen werden we gewekt door het geluid van een hitsige stier
Eerst kwam het geluid nog van ver maar al gauw leek het of hij naast de tent stond maar dat kan toch niet........
Nou dus wel, Eric wierp een blik door het raampje en stond oog in oog met de stier die aan onze tent stond te snuffelen.
Daar werden we wel even stil van.
De stier vond ons gelukkig niet interessant en verdween over het muurtje weer naar zijn eigen weitje Pffff. ...
We hebben de tent gelukkig droog in kunnen pakken scheelt weer een litertje water achter op de fiets.
Het heeft vannacht onzettend veel geregend en nu schijnt de zon weer: niets zo veranderlijk als het weer en dat geldt zeker voor Noord Engeland.
Maar de mensen blijven vriendelijk en wij dus ook .
Dat het zo veel geregend heeft merkten we vlak voor het plaatsje Grange over Sands er lag me daar een plas water op de weg!!
Kon nooit diep zijn dachten we, nou het water kwam ons tot halverwege de kuiten!
Nu scheen de zon maar hadden we nog natte voeten
In Grange over Sands stonden we te kijken of er ergens een bakker was voor de lunch tussen de middag toen een mevrouw ons in het Nederlands aan sprak (ze kwam uit Drachten en was 31 jaar geleden naar Engeland verhuis): we stonden voor de beste slager van Engeland en daar moesten we toch echt wat kopen!
Dat hebben we toen maar gedaan: twee lekkere pies was onze buit die we een paar klimmetjes verder op in een weiland heerlijk op hebben zitten eten. Van ons mag de slager zijn titel houden: was erg lekker.
Na de middag kwamen we op een heel stijl grind/losse stenen paadje en daar gebeurde het......
Eric dacht die haarspeld bocht neem ik gewoon fietsend maar dat ging even goed mis hij viel met fiets en al onderste boven gelukkig was al het materiaal nog heel. Helaas zijn knie en heup kwam er iets slechter af. Hij had een bloedende knie en en pijnlijke heup. Kwam het EHBO tasje ook nog van pas: de assistente heeft de boel netjes verbonden en verder konden we weer naar Coniston. Daar wachte ons een boeren camping in de middle of know where: een groot terrein waar we de tent maar ergens moesten zetten. We kregen een beetje Elp gevoel, er stonden veel groepen met het nodige rumoer en toch heb ik heerlijk geslapen.
Eerst kwam het geluid nog van ver maar al gauw leek het of hij naast de tent stond maar dat kan toch niet........
Nou dus wel, Eric wierp een blik door het raampje en stond oog in oog met de stier die aan onze tent stond te snuffelen.
Daar werden we wel even stil van.
De stier vond ons gelukkig niet interessant en verdween over het muurtje weer naar zijn eigen weitje Pffff. ...
We hebben de tent gelukkig droog in kunnen pakken scheelt weer een litertje water achter op de fiets.
Het heeft vannacht onzettend veel geregend en nu schijnt de zon weer: niets zo veranderlijk als het weer en dat geldt zeker voor Noord Engeland.
Maar de mensen blijven vriendelijk en wij dus ook .
Dat het zo veel geregend heeft merkten we vlak voor het plaatsje Grange over Sands er lag me daar een plas water op de weg!!
Kon nooit diep zijn dachten we, nou het water kwam ons tot halverwege de kuiten!
Nu scheen de zon maar hadden we nog natte voeten
In Grange over Sands stonden we te kijken of er ergens een bakker was voor de lunch tussen de middag toen een mevrouw ons in het Nederlands aan sprak (ze kwam uit Drachten en was 31 jaar geleden naar Engeland verhuis): we stonden voor de beste slager van Engeland en daar moesten we toch echt wat kopen!
Dat hebben we toen maar gedaan: twee lekkere pies was onze buit die we een paar klimmetjes verder op in een weiland heerlijk op hebben zitten eten. Van ons mag de slager zijn titel houden: was erg lekker.
Na de middag kwamen we op een heel stijl grind/losse stenen paadje en daar gebeurde het......
Eric dacht die haarspeld bocht neem ik gewoon fietsend maar dat ging even goed mis hij viel met fiets en al onderste boven gelukkig was al het materiaal nog heel. Helaas zijn knie en heup kwam er iets slechter af. Hij had een bloedende knie en en pijnlijke heup. Kwam het EHBO tasje ook nog van pas: de assistente heeft de boel netjes verbonden en verder konden we weer naar Coniston. Daar wachte ons een boeren camping in de middle of know where: een groot terrein waar we de tent maar ergens moesten zetten. We kregen een beetje Elp gevoel, er stonden veel groepen met het nodige rumoer en toch heb ik heerlijk geslapen.
