De Apennijnen

11juni Bologna_ Monte die Fo 82 km prachtig weer met een verfrissende regenbui.
Ondanks het lawaai toch lekker geslapen.
Vandaag gaan we de Apennijnen in.
We zijn allebei erg nieuwsgierig wat we van dat gebied vinden.
Eerst moesten we Bologna door zien te komen, we hadden besloten om deze stad maar niet te gaan bekijken.
Waar zouden we zijn zonder de gps, deze bracht ons zonder problemen over de fietspaden door Bologna en na 15 km konden we de route weer op pakken.
Na Bologna gingen we meteen omhoog, we doken gelijk de bergen in, wat is dat toch mooi!!! En met de bergen kwamen ook weer de bloemen! Die hebben we echt gemist de laaste dagen. Het klimmen ging ons best goed af vonden we. Er waren ook weer veel wielrenners de een groette nog enthousiaster dan de ander. En op een gegeven moment kwamen er mensen met bepakte fietsen aan, je raad het al Nederlanders! Het waren gepensioneerde mensen die ook een gedeelte van de Reitsma route fietsten, erg enthousiast, we waren de eerste Nederlanders sinds 2 weken die ze tegen kwamen. Vroeger kampeerden zij ook maar ze werden een dagje ouder en gingen nu in benb's en met een elektrische fiets, is toch mooi dat die mensen dat nog doen!
12uur wat zullen we doen, nu gaan eten of nog door fietsen. Terwijl we stonden te overleggen kwam er weer zo'n vriendelijke Italiaan die ons de weg wel wilde wijzen. We moesten omhoog, wisten we wel maar het is zo leuk als ze dingen gaan uitleggen.
We besloten om te gaan eten. Het restaurant had een dag menu met verschillende keuzes, de vriendelijke ober legde ons met heel veel geduld uit wat het was (hij sprak goed engels). We hebben de voor ons onbekende dingetjes genomen, in Italië gebruiken ze tussen de middag de hoofd maaltijd dus we kregen een tweegangen menu en het was heerlijk! Op zo'n maaltijd met veel pasta kun je goed fietsen. Dus om half twee stonden we weer op de pedalen iets te vroeg want het was eigenlijk nog te warm maar we zouden onderweg nog wel een schaduw plekje zoeken. Toen we klets nat van het zweet in Barbarolo langs een kerk fietsten zag eric daar bankjes in de schaduw.
We zaten daar lekker bij te komen toen er een man naar buiten kwam. Op weg naar Rome? Komen jullie uit Nederland? Fietsen jullie de route van Reitsma? Yep, alles goed! Er komen vaak Nederlanders die naar Rome gaan daar op het bankje zitten. Ik drink dan een kopje thee met hun en praat wat, willen jullie thee? Nou thee lusten we wel en dat praten kon hij inderdaad goed. We dachten dat het de pastoor was maar hij bleek leraar in Bolonga te zijn. Hij heeft ons veel verteld over de geschiedenis van het gebied, er is daar in de tweede wereld oorlog veel gevochten. De kerk was ook gebombadeerd en later opnieuw gebouwd, het staat nog op de fundamenten van de oude kerk uit het 800. Toen hij hoorde dat we er overdachten om Florence niet te gaan bekijken, te warm en druk vonden we, viel zijn mond open. Dat konden we toch niet doen... wat moesten we onze vrienden dan vertellen dat we zover gefietst waren en niets gezien hadden van Florence,? nee zeg dat kan toch niet! Hij ging even weg en kwam terug met de plattegrond van Florence met daarop aangekruist wat we niet mochten missen, we konden er gewoon langs fietsen en een foto maken dan hoefden we de fietsen ook niet onbeheerd achter te laten en oja er was ook nog een schitterende markt waar je goedkoop fruit e.d kan kopen, die moesten we ook zien. Toen kwam er een auto voor rijden dat is de chef zei hij, kom riep hij ineens geheimzinnig dus wij achter hem aan om de kerk heen, daar was de chef, ik denk dat het de koster was. Hij was bezig een grasmachine uit de kelder te rijden onze leraar overlegde even met hem en toen mochten wij ook naar binnen. Stonden we in het bewaard gebleven gedeelte van de oude kerk, prachtig. Bijzonder dat we dat te zien kregen. We bedankten hem voor de gastvrijheid en stapten weer op de fiets. Het was inmiddels al 17.30 uur en we moesten nog twee passen over!
De lucht was inmiddels bewolkt en na 10minuten kregen we dan ook onze echte eerste regen bui. Kletsnat waren we maar wat was dat lekker! En de weg bleef maar omhoog gaan, de top van de eerste pas, de passo della Raticosa was op 968 meter hoogte en daar kwamen we om half zeven aan. Nu de volgende pas de Passo del Futa 902 meter. Gelukkig hoefden we niet helemaal naar beneden maar het was toch nog wel aardig klimmen. Door de regen was het niet mooi om foto's te maken dus zijn we maar door gefietst naar de camping daar kwamen we om half acht best wel moe aan. Dat was ons eerste dagje apennijnen die we zeker hebben onderschat!! Maar die we niet hadden willen missen!