Door de rijstvelden

Zondag 4 juni Lorical - Coimbra, 67 km
Vanmorgen wakker geworden van het gebalk van de ezel: alsof een scheepshoorn naast onze tent stond! De tent stond nog in de schaduw, dus iets verderop het zonnetje opgezocht om te ontbijten. Vanaf nu gingen we volledig op de fietsnavigiatie fietsen. Al snel zaten we op rustige asfaltweggetjes door leuke rustige dorpjes. We hadden geen brood meer, dus onderweg gezocht naar een bakker. In een klein supermarktje wel jam kunnen kopen maar geen brood. Gaan jullie naar Coimbra? Dat is een eind weg!
In het bos koos de navigatie een onverharde weg door het (grotendeels) eucalyptusbos. De campingeigenaar van vanmorgen had verteld dat eucalyptus door de Portugezen werd verbouwd om papier van te maken: het was een snel groeiende houtsoort, die groeide als onkruid. Alleen ze verbruiken ongeveer 100 liter water per boom per dag, dus alles droogde uit. Ook bevatten de bladeren en de bast veel blauwzuur, waardoor er verder geen planten groeien en ook geen beesten meer zijn. Dan ga je er toch met andere ogen naar kijken.

Midden in het bos kwamen we langs een veldje met sinaasappelbomen die tjokvol hingen. Daar konden ze er wel een paar van missen: heerlijk sappig en zoet. Omdat we geen brood hebben kunnen kopen moesten we lunchen met chips, gekookte eieren en pindakoeken. Best lekker. Langzaam kwamen we richting het dal van de rivier de Montego en kwamen we door rijstvelden waar het stikte van de ooievaars. Ook de purperreiger en zilverreiger hebben we gespot.
We staken de Montego over en fietsten de laatste 10 km langs een kanaal over een kaarsrechte rustige asfaltweg. Dat begon met asfalt met flinke gaten erin wat betekende dat we goed moesten opletten. Boven ons zweefden gigantische roofvogels, welk soort weten we nog niet, zoeken we nog op. 
Ongeveer 3 km voor Coimbra hadden ze alle gaten ooit gerepareerd waardoor de weg een lapjesdeken van reparatieplekken was en dat was zo een gebuts en geklust dat dit verschrikkelijk was voor onze kont. Bij Coimbra op zoek naar de camping. We wisten dat hij aan de andere kant van de stad lag en besloten de rivier te volgen. Het was een redelijk drukke weg en ter hoogte van het centrum kwamen we langs een park waar allerlei marktkraampjes stonden, muziek werd gemaakt, lekkere etensgeuren vandaan kwamen, maar we hadden zoiets: eerst maar de camping vinden. Gelukkig werd deze op een gegeven moment aangegeven en  het laatste stukje ging nog weer steil omhoog, maar daar waren we dan. Het was een echte stadscamping tegen een helling aan gebouwd. We hebben onze tent naast een paar andere tenten opgezet, en tegenover ons stroomde het vol met campers. Het leek wel of we onze tent op een parkeerplaats naast de snelweg hadden opgezet! Het toiletgebouw was nu niet echt schoon maar goed, de douche was lekker warm. 
Na het douchen een restaurantje in de buurt opgezocht waar we heerlijk vis hebben gegeten. Na het eten lekker naar bed, morgen doen we rustig aan en gaan we Coimbra in!